14-03-2015 - Reisverslag uit Pretoria, Zuid-Afrika van Rudy Schoneveld - WaarBenJij.nu 14-03-2015 - Reisverslag uit Pretoria, Zuid-Afrika van Rudy Schoneveld - WaarBenJij.nu

14-03-2015

Blijf op de hoogte en volg Rudy

14 Maart 2015 | Zuid-Afrika, Pretoria

Nou daar ben ik weer!
Lastig om na te vertellen wat je hier allemaal mee maakt.
We hebben weer van alles ondernomen en er is weer van alles gebeurd.
Twee weken geleden hebben we een braai gehad met de buren (barbequeen in het Afrikaans)
We hadden er alledrie ontzettend veel zin in om van alles te proeven en veel te eten,
dus we gaan allemaal met een lege maag naar de braai toe.
Eerst een paar borrels drinken en gezelligheid, totdat we dachten iets te veel borrels en nog steeds geen eten haha.
Nee hier gaan ze niet eten om half 6 als er een braai is, nee die begint pas om half 11!!
Dat was dus niet zo heel verstandig, maar wel heeeel gezellig.

We zijn ook naar een nature reserve geweest, dat was echt super!
Met onze eigen auto rijden door prachtige natuur en dieren spotten en jaaaa hoor ook hebben we de witte leeuw gezien. Op drie meter afstand van onze auto lag daar ineens een JOEKEL van een beest.
Je kunt je niet voorstellen hoe spannend dat is om te doen, je bent de hele tijd op zoek en als je wat ziet krijg je echt een adrealine kick haha. We hebben zebra’s, wilde honden, herten, krokodillen en nog zoveel meer gespot! (heel erg balen maar internet is hier SUPER slecht, dus foto’s erbij zetten ben ik twee dagen mee bezig)

Op stage heb ik het helaas nog steeds niet zo naar mijn zin, maar ik kom de week goed door, omdat we drie dagen weekend hebben. Afgelopen week wel een hele leuke dag gehad op stage. Ik had een afspraak met de directeur van de cliniek gehad en mijn maatschappelijk werker zou mij daar weer ophalen. Ik heb drie uur op haar moeten wachten (heel vervelend, maar echt afrikaans). Een man die daar tegenover woonde sprak mij aan en ik heb drie uur lang met hem gekletst over van alles en nog wat. Uiteindelijk bleek hij ook nog een community leider te zijn (in de community waar ik werk). Een week later heb ik hem opgebeld om te vragen of hij mij de community rond wil leiden. Helaas had hij die dag geen tijd, maar een vriend van hem kon dat wel met mij doen. De maatschappelijk werker had mij afgezet bij zijn huis en we zijn de hele community rond gelopen. Ook hebben we een stuk gelopen door de echte echte echte sloppenwijken en heel veel mensen leren kennen die daar wonen. Wat een prachtige mensen wonen daar, ze zijn zo gelukkig! Ik heb een tijd lang gepraat met een vrouw die daar ‘woonde’ en vroeg aan haar of ze het niet vervelend vond dat er zo vaak ‘pottenkijkers’ komen om te kijken hoe ‘slecht’ze het wel niet hebben. Zij vertelde mij dat het juist heel goed vond, omdat die mensen zich er ook in willen verdiepen. Mensen die dat niet doen lopen er liever met een grote boog omheen dan er doorheen te lopen. Diezelfde vrouw legde mij ook uit dat je niet zoveel nodig hebt om gelukkig te zijn. Ze zei letterlijk ; kijk eens om je heen Rudy, kijk mijn gezin, wat wil een mens nog meer?? Ik ben de gelukkigste persoon op aarde als ik mijn kinderen eten en drinken kan geven en dat kan ik gelukkig elke week voor ze betalen. Prachtig om zulke mensen te ontmoeten. Nou je kunt je voorstellen,,, dit was één gesprek met een vrouw maar ik heb drie uur rond gelopen met die man en heel veel mensen ontmoet wat voor gesprekken daar uit komen. Uiteindelijk belde de man (Jackson) die ik eerst had gevraagd mij rond te leiden naar die man waar ik mee was (Sidney) of wij al klaar waren, want hij was nu thuis of we nog een drankje wouden komen drinken. Dus ik met Sidney naar het huis van Jackson gezellig wat aan de bar gedronken (Jackson heeft zijn eigen café) helemaal leuk was dat!

Als ik terug kijk naar de tijd dat ik nu stage loop ben ik er wel achter dat in de community waar ik werk het grootste probleem drugs is. En ik denk dat dit probleem ontstaan is doordat vrijwel geen enkel kind zijn eigen ouders heeft. Ze worden allemaal opgevoed door of de tante of de oma, omdat vaak de ouders zijn overleden of er niet mee om kunnen gaan. Wat dat betreft zullen de kinderen hier geen andere behoeftes hebben als wij Nederlanders en wil je gewoon bij je eigen ouders zijn. Heel apart om te zien dat het niet haast ‘niet’ normaal is als een kind bij zijn eigen ouders woont.
Vorige week zijn we uit eten geweest naar een top honderd restaurant van Zuid-Afrika. We komen daar binnen en je wordt echt ontvangen als de koning en koningen (VRESELIJK) haha, maar eerlijk waar ik heb nog nooooit zo lekker gegeten!!! Dit wordt denk ik een restaurant waar we nog wel eens heen zullen gaan. De prijs is het zelfde als een daghap in de stad eten hahaha.

Nou op naar het volgende verhaal maar weer

  • 14 Maart 2015 - 13:41

    Jet:

    Hee klasgenootjes,

    Leuk on Julie avonturen ook terug te lezen.. Mooi dat jullie je goed vermaken :)

    Liefs

  • 14 Maart 2015 - 13:53

    Manon:

    toppertje!! wat leuk om te lezen zeg.. Prachtig!
    Je ziet en doet veel, leuk ook dat er allemaal mensen zijn die je kan benaderen om je te helpen en rond te leiden enzo..
    Leuk ook om zo een beetje beeld te krijgen van wat je daar een beetje utspookt..
    Hoop toch voor je dat de stage nog wat leuker gaat worden..

    Geniet ervan!

    X van je nichtje

  • 14 Maart 2015 - 16:25

    Erena:

    als je teug komt heb je in ieder geval meer geduld. Lekker genieten!

  • 14 Maart 2015 - 19:54

    Anja:

    Super Ruud! Ga zo door!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Zuid-Afrika, Pretoria

Rudy

Zuid-Afrika

Actief sinds 26 Jan. 2015
Verslag gelezen: 262
Totaal aantal bezoekers 4485

Voorgaande reizen:

01 Februari 2015 - 10 Juli 2015

Mijn eerste reis

Landen bezocht: